زندگینامه محمود کاوه در خرداد هزار و سیصد و چهل در خانواده‌ای مذهبی‌دیده به جهان گشود. پس از تحصیلات ابتدایی همراه پدرش خدمت مقام‌معظم رهبری در مسجد امام حسن مجتبی می‌رسند و ایشان‌می‌فرمایند: «اگر محمود دروس کلاسیک را به اتمام برساند و سپس به‌دروس حوزوی بپردازد بهتر است.» پس از آن در مدرسه راهنمایی«غزنوی»، ثبت نام و به ادامه تحصیل مشغول شد. بر اثر شرکت در جلسات علمای مبارزی همچون شهید هاشمی‌نژاد وشهید کامیاب، تفکر مبارزاتی او شکل می‌گیرد و با شروع تظاهرات خیابانی‌در سال 1357 در راهپیمایی‌ها تا مرز شهادت پیش می‌رود. با تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عضویت در این نهاد مقدس رابرمی‌گزیند و پس از گذراندن دوره‌ی آموزش، به عنوان مربی تاکتیک پادگان‌امام رضا انتخاب گردید. همزمان با عزیمت حضرت امام به جماران، به عنوان سرپرست یک‌گروه بیست نفره جهت حفاظت از بیت امام، به تهران اعزام می‌شود. با شروع جنگ تحمیلی، وارد عرصه‌ی نبرد با ضدانقلاب داخلی شده ودر بدو ورود به سقّز، مسؤولیت خطیر گروه اسکورت را بر عهده گرفته و بااتّخاذ تاکتیک‌های هجومی و چریکی به عنوان اولین فرد، عملیات‌ضدکمین را علیه ضدانقلاب در کردستان طراحی و اجرا و در مدتی اندک،وضعیت نبرد در شهر سقّز و حومه‌ی آن را به نفع نیروهای خودی تغییر داد. وی در سمت فرماندهی عملیات سپاه سقّز، با اجرای عملیاتهای‌چریکی، دشمنی را که بر شهر سیطره یافته بود، آواره‌ی کوهها نمود. همزمان با تشکیل تیپ ویژه‌ی شهدا توسط سرداران شهیدمحمدبروجردی و ناصر کاظمی، محمود به عنوان مسؤول عملیات تیپ‌معرفی گردید و ضربات مهلکی را بر پیکر ضدانقلاب وارد ساخت. با تعیین‌مبلغ هنگفتی به عنوان جایزه برای به شهادت رساندن کاوه از سوی دشمن‌نام محمود کاوه، بر سر زبانها افتاد. آزادسازی شهر بوکان و سپس جاده‌ی مهم و حیاتی پیرانشهر سردشت،از جمله عملیاتهای گسترده‌ای است که با فرماندهی و جانفشانی او انجام‌گرفت. با شهادت شهیدان کاظمی، گنجی‌زاده و بروجردی، سکان فرماندهی‌تیپ ویژه‌ی شهدا در سال هزار و سیصد و شصت ودو به او سپرده شد. در همین سال علاوه بر نبرد با ضدانقلاب، اقدام به انجام عملیاتهای‌برون مرزی والفجر دو وسی و چهار نموده و مناطق مهمی از میهن اسلامی را آزادساخت. با حاکم شدن آرامش و امنیت بر کردستان، تلاش خود را معطوف‌مبارزه با ارتش عراق نمود و در عملیاتهای بدر، قادر، والفجرو کربلای‌صحنه‌های غرور آفرینی را آفرید. آخرین مجروحیت وی در تک حاج عمران بود که در یک نبرد تن به تن‌با دشمن بعثی ترکش نارنجک به سرش اصابت کرد. محمود کاوه در یازدهم شهریور ماه 1365 در سن 25 سالگی، هنگامی‌که به منظور تصرف ارتفاعات مهم 2519، پیشاپیش رزمندگان اسلام درحرکت بود، در اثر اصابت ترکش خمپاره، به فیض عظیم شهادت نایل آمد.
